مقایسه آزمایشگاهی دقت تشخیصی helical ct و cbct در ارزیابی اروژن های کندیل مندیبل

مقایسه آزمایشگاهی دقت تشخیصی helical ct و cbct در ارزیابی اروژن های کندیل مندیبل       دکتر ساناز شریفی شوشتری1- دکتر ویدا مسرت2- دکتر آرش دباغی1 – دکتر شهریار شهاب3- دکترحشمت اله شهرکی ابراهیمی4- دکتر مهدی پورمهدی 5- دکتر محمد داودی 6- دکتر محمد امین کاوسی7   1 - استادیار گروه آموزشی رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران   2- استادیار گروه آموزشی رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران   3- دانشیار گروه آموزشی رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد، تهران، ایران   4- دستیار گروه آموزشی اندودنتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران   5- استادیار گروه آموزشی بهداشت و کنترل موادغذایی دانشکده بهداشت دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران   6- استادیار و مدیر گروه آموزشی رادیولوژی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران   7- متخصص رادیولوژی دهان و فک و صورت    چکیده   زمینه و هدف : اختلالات مفصل گیجگاهی فکی شایعترین اختلال فکی می باشند. تصویربرداری این مفصل ممکن است برای تکمیل اطلاعات به دست آمده از معاینات کلینیکی لازم باشد. هدف این مطالعه مقایسه دقت تشخیصی توموگرافی کامپیوتری مارپیچی ( helical ct ) و توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی ( cone beam ct ) در کشف اروژن های شبیه سازی شده کندیل مندیبل می باشد .   روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، ضایعات شبیه سازی شده در 15 مندیبل خشک با استفاده از فرز روند ایجاد شدند. با استفاده از روشهای توموگرافی کامپیوتری مارپیچی و توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی ، قبل و بعد از ایجاد اروژن تصویربرداری انجام شد. تصاویر توسط دو رادیولوژیست فک و صورت از نظر وجود یا عدم وجود ضایعات بررسی شدند. حساسیت، ویژگی، دقت، ارزش اخباری مثبت و منفی این روشهای تصویربرداری در کشف ضایعات اروژن در کندیل مندیبل بیان شد. تفاوت بین دو روش توسط آزمون mcnemar و میزان توافق بین مشاهده گرها توسط آماره kappa بیان گردید .   یافته ها: بیشترین حساسیت، ویژگی و دقت برای تصاویر توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی به ترتیب ، 100 ٪ ، 100 ٪ و 100 ٪ و برای تصاویر توموگرافی کامپیوتری مارپیچی به ترتیب، 88 ٪ ، 100 ٪ و 98 ٪ بود. بین دقت تشخیصی توموگرافی کامپیوتری مارپیچی و توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی در کشف اروژن های کندیل مندیبل از لحاظ آماری تفاوت معناداری وجود نداشت. (1 p = )   نتیجه گیری: توموگـرافی کامپیـوتری با اشعه مخروطی روشی با میزان اشعه و هزینـه کمتـر می باشد که می تـواند در ارزیابی تشخیصی اروژن های کندیل مندیبل ، جایگزینی برای روش توموگرافی کامپیوتری مارپیچی باشد .   کلید واژه‎ها: کندیل مندیبل ، توموگرافی کامپیوتری مارپیچی ، توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی   وصول مقاله: 21/1/1392 اصلاح نهایی: 25/3/1392 پذیرش مقاله: 30/3/1392   نویسنده مسئول : دکتر ویدا مسرت، گروه آموزشی رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران   e.mail: [email protected]